De weg is lang, geen terug meer mogelijk
Je voeten zakken in het mulle zand.
Je zoekt naar een eind, onvindbaar.
Opeens zijn daar stemmen, nee niet rusten.
Verder, de grond is vochtig koud, maar
Je ziet de zon, verderop. Daar is het gras groener.
De lucht is blauw. De tijd staat daar stil. Of is dit maar schijn.
Verder, alsmaar verder. Het einde moet mogelijk zijn. Je gezicht
roept me, geeft me kracht. Jij bent daar.
Ik moet het halen ...........
Geen opmerkingen:
Een reactie posten