Achter donkere wolken verscholen
Schijnt jouw mannelijke pracht
Ik riep, mijn adem als hete kolen
Een vuur, verzengend, oneindige kracht
Het mocht niet baten, omgeving kil
Donderwolken, stormen, schreeuw in de nacht
Maar jij bleef stil......
Geen opmerkingen:
Een reactie posten