Het leuke programma was er weer, Samen Single. 1 vrouw moest in de kroeg een gesprek met een man beginnen wat ze anders nooit doet. Allerlei herinneringen sprongen gelijk weer rond in mijn brein. In de tijd dat ik heel veel uitging heb ik dat regelmatig gedaan. Ik vond het altijd reuze spannend om iets te verzinnen om een gesprek aan te knopen met iemand die leuk was. Ik ben een keer naar iemand toegelopen en heb hem gezegd dat ik het zo'n mooie man vond (ik geloof dat ik dat wel vaker heb gedaan hihi), of ik heb gezegd dat hij zo'n markante kop had dat ik hem heel graag zou willen schilderen (dat heeft een hele leuke vriendschap opgeleverd, tijdelijk dat wel, maar wel leuk), ik heb een keer gezegd dat we de aanwezige mannen cijfers aan het geven waren en dat hij dicht in de buurt van de 9 kwam (hij was erg gevleid natuurlijk), ik heb een keer net gedaan of ik een blauwtje gelopen had door steeds naar de klok te kijken waardoor er op een gegeven moment echt wel iemand iets gaat vragen (dat heeft een heel gezellige avond met 2 mannen opgeleverd die ik daarna nooit meer gezien heb). Of gewoon op iemand aflopen en de vraag stellen 'wie ben je', werkt ook altijd wel. Op zulke momenten doe ik me veel stoerder voor dan ik eigenlijk ben, ik verstop mijn onzekere bange houten hart achter een dik gemetseld muurtje en ga erop af zonder lang na te denken en meestal is de reactie leuk. Zo niet, dan niet, ik heb nooit iets te verliezen en in dat opzicht hou ik wel van een beetje avontuur....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten