't Pannetje

Toen ik zat te schrijven over de kermis moest ik ook weer denken aan 't Pannetje (wij kortten vroeger ook al alles af dus populaire naam 'Pan'). Ook door de liedjes, hoewel ik bij 't Pannetje toch weer andere sterke herinneringsnummers heb, zoals bijv. Bohemian Rhapsody van Queen en Somebody to Love, Music was my first love, Dust in the Wind van Kansas, More than a Feeling van Boston, the Things we do for Love van 10CC, If you leave me now van Chicago, When I need you van Leo Sayer, Voulez vous coucher avec moi van Lady Marmelade enz. enz...Het gekke is dat we in die tijd ook naar het Teejater gingen maar daar heb ik weer andere liedjes voor in mijn brein opgeslagen. In de tijd van 't Pannetje (ik was 15,16) hadden we natuurlijk zo vaak mogelijk vriendjes (zoenen was een leuke hobby) en ik ging ook een tijdje met J. om die vaak als d.j. fungeerde. Wij stonden dan meestal in de hoek naast het hok waar de liedjes gedraaid werden. Zo ook die avond. Er was een gezamenlijke vriend in het Pannetje en ik stond met hem te kletsen. Ik had in die tijd permanent (afrolook was erg in de mode) en een erg lange pony die meestal in mijn ogen hing. Hij had al een paar keer gevraagd of ik met hem wilde dansen (hij wist niets van J. af) en ik had geweigerd. Op een gegeven moment tijdens het gesprek haalde hij met zijn hand mijn haar voor mijn ogen weg en ineens zag ik iets voorbij flitsen en lag hij op de grond, P. van Ierschot (ik zet zijn naam hier neer omdat ik heel lang moest denken hoe hij ook alweer heette). J. bleek in een vlaag van jaloezie hem een flinke uppercut te hebben gegeven. Als ik ergens een hekel aan heb is het wel vechten en ik heb J. nooit meer aangekeken en mocht van J. zijn vriendjes niet meer met P. van Ierschot praten. Ik vond het zo lullig, ik kan me herinneren dat ik het altijd zo'n lieve jongen vond. Mocht ik hem ooit nog tegenkomen (hij is me in het verleden nooit voorbij gelopen zonder gedag te zeggen) ga ik hem nog eens vragen of hij het nog weet.......