Ik deed het vroeger, slaapwandelen en hoe...... Toen ik klein was moest ik al altijd beneden in het stapelbed dat ik deelde met zus slapen en zelfs dan presteerde ik het om altijd op de grond wakker te worden. Toen ik later een eigen bed had (oma was bij haar zoon gaan wonen en zus en ik hadden toen een eigen kamer gekregen) moest mijn vader een soort constructie maken van ijzer zodat ik in een soort bak lag en er niet uit kon vallen (ik had een paar keer een hersenschudding gehad dus het was niet zo bevorderlijk voor mijn brein om het weer te laten schudden daarbinnen). Tijdens een van mijn onbewuste expedities (toch wel avontuurlijk aangelegd waarschijnlijk) trok ik de ijzeren staaf uit de constructie en liep ermee door de flat, overigens zonder iets kapot te gooien, toch wel knap. Ook stond vaak de voordeur open en na inspectie door moeders lag ik gelukkig gewoon (weer) in bed. Toen ik weer iets ouder was en in de pubertijd, kwam het eigenlijk alleen nog voor als ik iets teveel gedronken had. Ik lag niet in mijn bed en iedereen was aan het zoeken, bleek ik onder de tafel (waar een tafelkleed overheen lag) op de stoel te slapen. Ik geloof dat ik het nu niet meer doe dat slaapwandelen, hoewel ik dat natuurlijk nooit zeker weet..... ik woon alleen......
Geen opmerkingen:
Een reactie posten