Bestaat het nou wel of niet? We zeggen zo vaak achteraf "het heeft zo moeten zijn", maar is dat niet gewoon het vermogen van je brein om het te accepteren of positief te maken. Zou je anders wel met die situaties om kunnen gaan? Als ik mijn laatste liefde niet ontmoet had, had ik nooit dit huis gekocht (het beste dat ik ooit gedaan heb) en als mijn laatste liefde geen schulden had, had ik dit huis ook niet alleen op mijn naam gekocht. Aangezien mijn laatste liefde 3,5 jaar geleden vertrok (zijn eigen keus) zeggen Jut en Jul vaak tegen elkaar: 'Het heeft zo moeten zijn'. Maar wat als het nou allemaal berust op toeval. Want, als het allemaal zo heeft moeten zijn, waarom vind ik dan geen werk en moet ik zo'n onzekere tijd leren doormaken. Waar is het goed voor, welnu, de 'toeval bestaat niet followers' zeggen dat je daar pas achteraf achterkomt. Bij de psychologiecursussen was de rode draad altijd de boodschap: 'alles komt altijd weer goed'. Gelukkig ben ik daarin wel een diehard believer!!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten