Een kennis van vroeger heeft mijn verhaaltjes gelezen en vond ze mooi en af en toe wat zwaar op de hand. Ik moest erover nadenken zoals altijd hihi. Dat zegt dus over mij dat ik mooi ben maar af en toe wat zwaar op de hand. Ben ik dat? Zwaar op de hand. Maar ja, wat is zwaar op de hand precies en hoe bedoelt hij dat? Hij kan het heel anders bedoelen dan ik denk natuurlijk. Serieus, ja er zitten behoorlijk serieuze stukjes tussen. Ik ben niet echt een fladderig typje, nooit geweest ook. Kan heel erg oppervlakkig doen en kletsen maar ik was zelfs vroeger al behoorlijk serieus, dat is nooit veranderd geloof ik. Als ik mijn gedichten lees van vroeger kun je niet anders dan concluderen dat ik toen al een reele romantica was. Dat ben ik altijd gebleven. Het heel erg willen geloven in 'ze leefden nog lang en gelukkig' maar weten dat het dan pas begint. Ik heb ook een keer gelezen: De meeste sprookjes
eindigen met 'Er Was Eens'... En misschien is dat wel zwaar op de hand.......
Geen opmerkingen:
Een reactie posten