In 1980 toen ik 20 jaar was ging ik op mezelf wonen, op kamers, of liever gezegd, op 1 kamer met een open keuken en een badkamertje en een klein plaatsje buiten. Het was in het centrum van Delft en ik ging er wonen met 1e Liefde (was nooit over gesproken, ik moest het huis uit en hij ging gewoon mee). We hebben er een jaar of 2 gewoond.
Daarna, omdat het erg moeilijk was om een ander huis te huren in Delft en onmogelijk om iets te kopen (je kreeg gewoon geen hypotheek en de rente was zo'n 13%) kregen we een flat toegewezen in Zoetermeer, in Palestein, grote 5 kamerflat voor met zijn 2en en daar hebben we het zo'n anderhalf jaar uitgehouden. Het was vreselijk om daar te wonen.
Tegen die tijd was de rente flink gezakt en de regels voor hypotheken wat versoepeld dus we konden terug naar Delft en een huis kopen. Zo gezegd zo gedaan en we kochten een maisonnettewoning in de Lelystraat die we in een jaar of 3 flink verbouwden. Toen was Liefde het zat en wilde iets anders. Ik mocht kiezen en koos.......
Een woonboot, gekocht in Voorschoten. Hij lag aan het begin van een rij woonboten en had een grote tuin erbij. De boot zelf was een veredelde stacaravan en had ook die afmetingen maar wel met c.v. (op olie) en een badkamer met ligbad. We konden er zo in en hebben alleen de muren gewit en schoongemaakt. Toen moest ik wel een eigen auto want ik werkte in Delft. De keus viel op een echte 2 chevaux, een brandweerrode. Liefde en ik hebben er fijn gewoond en hadden een goed contact met alle buren (die je ook echt nodig hebt als je op een woonboot woont). Toen was Liefde mij zat en vertrok. Ik kon de boot niet alleen betalen en ging terug naar Delft....
Via mijn toenmalige werkgever een flat toegewezen gekregen, een fijne flat, 4 hoog zonder lift, lage huur en samen met Liefde opgeknapt. Ik voelde me daar veilig, voor het eerst alleen wonen en het beviel heel goed, helemaal ingericht hoe ik het wilde, een goede baan dus voldoende geld om een luxe leventje te leiden. Maar na 3 jaar had ik mijn zinnen gezet op......
Een huisje in het park van Gist-brocades, een heel klein poppenhuisje met een boom in de tuin en een vijver en een schuur. Het leek heel leuk totdat ik er daadwerkelijk ging wonen. Het viel tegen, ik heb me er nooit thuisgevoeld en heb er alles aan gedaan om weer een andere flat te krijgen. Dat lukte.....
Ik ging boven mijn moeder wonen in de flat aan de Storklaan in Delft maar inmiddels waren de huren de pan uit gerezen en na 3 jaar ook daar weer fijn te hebben gewoond ging ik een huis kopen.....
Mijn bod op de Lelystraat (ja net zo'n maisonnette als met 1e Liefde) werd geaccepteerd en met 2e Liefde het huis opgeknapt. Ik heb daar ook heel lekker gewoond, zo'n 7 jaar. 2e Liefde en ik lukte niet en inmiddels was er (na wat andere probeersels) 3e Liefde en die wilde samenwonen. Ik had zo mijn twijfels maar hij wilde perse dus ik heb toegegeven (ik zeg er verder niets over). Toen het huis naast zus en zwager te koop kwam te staan was er nog maar 1 ding dat ik wilde.....
Het bod werd geaccepteerd en op mijn salaris kreeg ik de hypotheek op mijn naam. Dat was maar goed ook want Liefde nummer 3 had er na 3jaar ook genoeg van en ging terug naar Delft. Ik bleef er alleen wonen en ik woon er nog, heerlijk op mezelf naast zus en zwager. Een heel fijn huis waar ik me heel veilig voel, met een klein postzegeltuintje (net genoeg) en weinig onderhoud. Ik hoop van harte dat het me lukt (financieel) om hier heerlijk op mezelf, onafhankelijk en voor altijd zelfstandig te kunnen blijven wonen. Ik ben genoeg verhuisd.....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten