Dat is wel een leuke gedachte. Wanneer ben je eigenlijk een goed mens? En waarom wil je eigenlijk een goed mens zijn? Ik denk zelf altijd, als je met jezelf kunt leven en je niemand bewust pijn doet of kwetst, iedereen het beste gunt, je goed op weg bent een goed mens te zijn. Maar als dat het is, is het dan niet een beetje te simpel? Of is het juist de bedoeling dat het simpel is, zodat in feite iedereen het zou kunnen praktizeren. Het is ook niet aan anderen om te bepalen of je een goed mens bent, maar heel persoonlijk. Ik heb besloten dat ik een goed mens wil zijn en doe daar mijn best voor, ondanks alle teleurstellingen, verwachtingen die niet werden bewaarheid en mijn inmiddels houten hart. Natuurlijk ben ik ook maar een mens en oordeel ik soms te snel en teveel (alleen op vrijdag want dat is 'oordeel en gebakjes dag'), maar bovenal probeer ik lief te zijn voor mezelf......
Geen opmerkingen:
Een reactie posten