Ik kan niets anders dan bewondering hebben voor mijn moeder. Geboren en getogen in de Tropen en daadwerkelijk in de jungle geleefd. Mijn opa (Hongaar) en mijn oma (Russin) waren naar Nederlands Indie gevlucht en daar gesettled waar mijn opa een rubberplantage runde. Hun huis stond in the middle of nowhere op palen (want eronder stroomde een riviertje met krokodillen erin die ze niet in huis wilden). Dit hield in dat moeders met haar 2 zussen en broer ondergebracht werden in kloosters en pleeggezinnen omdat ze anders niet naar school konden. Ze zag haar ouders dus niet vaak en was als oudste ook verantwoordelijk voor haar jongere zusjes en broertje. In oorlogstijd heeft ze bij het Rode Kruis geholpen en veel gewonden van de straat af moeten slepen. In die tijd leerde ze mijn vader kennen (een nuchtere stoere Hollandse man) en uiteindelijk besloten ze te gaan trouwen en dat zij naar Nederland zou komen om daar te trouwen. Op het moment dat ze moest gaan, zat mijn vader gevangen wegens het zwart verhandelen van spullen en moest ze dus haar familie achterlaten en helemaal alleen met de boot naar een onbekende bestemming en schoonouders die ze nog nooit gezien of gesproken had. Ze werd niet echt met open armen ontvangen maar ze heeft het gered en toen mijn vader vrijkwam hebben ze een soort schuur gehuurd in Delft waar ze gingen wonen (en het niet makkelijk hadden omdat mijn vader nog geen werk had). Daar is mijn zus geboren. Gelukkig ging het ze daarna steeds beter en konden ze een flat huren in een betere buurt waar ik geboren ben. Moeders is heel erg verwesterd en heeft nooit de behoefte gehad om terug te gaan naar Indonesie. Ik blijf het knap vinden, huis en haard verlaten om in zo'n andere cultuur te aarden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten