Heel lang heb ik volgehouden om er niet aan mee te doen. Mijn hele hebben en houwen de wereld in sturen want wie zien het allemaal en wat kunnen ze ermee. Mijn principe begon af te brokkelen met het gebruik van internet bankieren, dat was toch wel erg makkelijk. Daarna volgde LinkedIn, want het was toch wel een makkelijke manier om je netwerk uit te breiden als je op zoek was naar werk (veel heeft dat nog niet uitgehaald want werk heb ik nog steeds niet maar wel een heeeeel groot netwerk). Toen was het toch wel een goed idee om een weblog te beginnen zodat ik daar mijn schilderijen kon laten zien, ik vond zelf dat daar dan ook een leuk verhaaltje bij moest komen dus zet ik elke dag een nieuw verhaaltje op mijn blog met (het liefst een vers) schilderij erbij. Het bleek heel leuk om te doen, stukjes van je ziel laten zien aan de wereld, gek idee.... Sinds deze week is er Facebook bijgekomen en ik sta erop hoor en natuurlijk vind ik dat ook weer leuker dan ik dacht, maar dat komt volgens mij omdat ik alleen ben en het is gewoon een makkelijke manier om je niet alleen te voelen hoewel mijn 'vrienden' echt niet allemaal mijn 'vrienden' zijn, maar dat geeft niet, als ze tekens van leven geven......
Geen opmerkingen:
Een reactie posten