1976. Ik zat in Den Haag op school. Nou moet je weten dat in die tijd Den Haag erg voorliep qua mode. In Delft had je niet veel winkels en die had je in Den Haag in overvloed. Je had toen ook nog echt mode waar je in opviel. Nu is er steeds nog wel iets nieuws maar er gaat niets meer uit dus zie je heel veel stijlen door elkaar. Toen niet. Op school zagen wij dat de mensen uit Den Haag zich toch echt anders kleedden dan wij dus wij wilden er ook wel zo uitzien. Het was de tijd van Johnny Guitar Watson funk en Santa Esmeralda's versie van Don't Let Me Be Misunderstood die ongeveer 1 hele kant van de lp besloeg. De 'shop to be' was toen the Salty Dog in de Spuistraat (of het verlengde ervan). Het was een hele grote boetiek die barstte van de vintage kleding (toen al). Er werd door mij flink gebedeld bij moeders om nieuwe kleren maar wel van de Salty Dog. We hadden op een gegeven moment een beige wijde bandplooibroek die smal was bij de enkels en redelijk kort met daarop een vintage kort wijd bloesje met plooitjes en driekwartmouwen, later kwam daar nog een 2e hands amerikaans baseball jack bij, rode wol aan de buitenkant met een embleem en zwart katoen aan de binnenkant, aan 2 kanten draagbaar. Wat aan deze outfit nog ontbrak waren Roots, toen nog alleen in Den Haag gedragen, leren sportief ogende schoenen met een brede neus en dikke zool aan de voorkant, platte zool aan de achterkant. In Den Haag hoorden we erbij maar als we dat aanhadden terwijl we uitgingen in Delft, werden we behoorlijk bekeken... en laat dat nou net de bedoeling zijn.
11 opmerkingen:
I was an au pair in Den Haag and remember buying lovely baggy pants from The Salty Dog in Spuistraat circa 1977/1978
Mooi verhaal. Ik heb er van 1978 tot en met 1980 gewerkt. Bij The Salty Dog in de Haagse Vlamingstraat (inderdaad, verlengde van de Spuistraat). Kan me nog herinneren dat er hele rijen (tot op straat) bij de kassa stonden om een katoenen draagtasje met het logo van The Salty Dog te mogen kopen. Zonder zo’n tassie hoorde je er in die jaren niet bij.
Ik werkte bij Salty Dog Kalverstraat in de jaren 80/81.Het was de '' place to buy'' als je erbij wilde horen.Mark Werts had het slim aangepakt door toen al bepaalde modellen die tweede hands( Amerikaanse jaren '50/'60 kleding) goed werden verkocht,nieuw na te maken.De hipste Amerikaanse kleding ging als koek over de toonbank; Tweede hands Amerikaanse sportkleding/Levi's 501/leren bomber jassen/Jogging pakken/Western Cowboy jassen etc,veelal voorzien van het bekende SD label.Ook de ijzersterke marketing en zeer goede muziek( verzorgd door Eddy De Clercq) droegen bij aan het success van Salty Dog.Jammer dat hij uiteindelijk door slecht management failliet is gegaan, en de zaak werd overgenomen door Fooks,waarmee een einde kwam aan een uniek concept.
Weet nog iemand wat er van Recession geworden is, Kalverstraat en atelier in de Appelstraat?
Je bedoelt Recession van Jan Van Ommeren(ex-Salty Dog)?Die zaak zat in Den Haag,aan het begin v.d Spuistraat,tegenover een parkeergarage.In ieder geval begin 90'er jaren,want ik heb hem daar nog gesproken.Jaren later was de zaak weg,dus denk niet dat ie nog bestaat.
Sorry,m.b.t de locatie van Recession bedoelde ik aan het begin v.d Vlamingstraat, niet Spuistraat.
Aan Ruud Steegers:
Dan heb je waarschijnlijk met Jan Van Ommeren, Rached Rekik, en Koos gewerkt?(ben z'n achternaam vergeten...blonde jongen, altijd erg rustig)Ik kwam van SD Amsterdam,maar heb daar ook nog even gestaan rond Mei/Juni '81.Moest daar tijdelijk van Alex( retail manager, Portugees, met Chinees uiterlijk) naartoe wegens gebrek aan personeel.
Klopt. Ik ken ze allemaal. Ook nog met Ernst, Joyce en Henk den Heyer.
Koos Bodaan
Hoorde dat Rachel Rekik onlangs is overleden.
Tja,ik las het.Niet oud geworden.Jammer.Ik heb hem nooit meer gezien na '83/'84, maar was altijd een aardige kerel. R.I.P Rached.
Een reactie posten