Ik ontmoette hem in Speakers, een maffe Engelsman uit de buurt van Manchester. Hier in Nederland als een soort koppelbaas, ronselde 'workers' uit Engeland om hier voor onbepaalde tijd te werken bij een bouwbedrijf. Op het terrein van het bouwbedrijf stonden een stuk of 4 caravans waar ze in woonden, zonder stromend water of toiletten. Er was een douche en een toilet in de grote loods verderop op het terrein. Hij had een vrouw in Engeland maar hier niet natuurlijk en hij zat hier maanden achter elkaar. Dus vond hij mij. En zo zat ik een maand of vijf regelmatig op een bouwterrein in een caravan. Soms sliep ik er wel eens terwijl ik in het bezit was van een eigen huis met heerlijke douche
en toilet natuurlijk, maar vaak was het wel gezellig in die piepkleine caravan, meezingend met Abba terwijl hij meestal in slaap viel (hij werkte hard, dat moet gezegd worden). Vaak belde hij mij als hij naar zijn caravan liep vanaf de Veste naar de Rotterdamseweg en de hele weg lang werd ik getrakteerd op complimenten (niet vervelend). Ook kon ik met hem meerijden naar Engeland toen hij zijn vrouw ging bezoeken en een weekje bij Engelse vriendin logeren. Nadat hij mij voor de 1000ste keer had verteld 'how beautiful I was' (dat was ik toen ook, ik was 40 en nog prachtig) hield ik het voor gezien en besloot weer een tijdje alleen door het leven te gaan. Ik heb er wel een hele mooie collection box met DVD's en CD's van Freddy Mercury aan overgehouden die hij mij perse voor mijn verjaardag wilde geven, een opfriscursus Engels en een leuke herinnering natuurlijk..
Geen opmerkingen:
Een reactie posten