Wij woonden 4 hoog en hadden niet al die beveiligingen voor kids die ze nu hebben, wij deden het gewoon eerst fout en dan wisten we het wel. Mijn oma woonde dus vroeger bij ons en had een heel leuk setje in haar kamer staan. Twee rotan stoeltjes en een rotan tafeltje met een glasplaat. Vriendin en ikke speelden heel vaak in haar kamer als ze er niet was en op een dag waren we met dansen bezig. Vriendin vond dat ik op de tafel moest gaan staan want dat glas klepperde zo lekker, leuk voor een spaanse dans. Natuurlijk deed ik dat en klepperde erop los.... tot het glas brak en ik door de tafel zakte. Daar leerden we wel van, een flinke wond op mijn dij en paniek alom, naar het ziekenhuis en zo'n 12 hechtingen in mijn dij. Het litteken heeft er heel mijn leven gezeten waardoor ik het nooit kon vergeten. Ik gaf vriendin de schuld en heb wraak genomen, op een dag was ik boos en had haar eerst met een plastic schepje op haar hoofd geslagen waarop ze me heel hard uitlachte, toen pakte ik het massieve stuk hout wat dienst deed als toonbank in mijn winkeltje en dat ging beter. Ze had een flink gat in haar hoofd en de wraak was dus zoet. Gelukkig gaan we sinds die tijd wat beschaafder met elkaar om en we maken geen ruzie meer.....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten