herken je dat?

De overgang...... Dacht, daar rol ik wel ff doorheen, niets is minder waar. Meer nadenken over vroeger (kom  je niet onderuit), ben ik veranderd? In de basis ben ik nog wel dezelfde natuurlijk, maar ik ga anders met dingen om in mijn hoofd. Zo moet ik het denk ik verklaren. Omdat ik tot mijn 45ste nog steeds regelmatig uitging kreeg ik al met al regelmatig aandacht (meestal momentopnames maar voelde goed). Ik werd het zat, dat oeverloze gel.... over niks, dronkemanspraat over slechte huwelijken en niet begrepen worden enz. enz.. Dus, geen uitgaan meer, in ieder geval niet meer naar kroegen en/of dancings. Wel leuke dingen doen hoor, uit eten met vriendinnen, af en toe kijken bij bandjes (ik zit in een omgeving waar veel muzikanten tot de kennissenkring behoren) en af en toe een leuk festival, braderieen, beurzen. Maar toch........... af en toe mis ik die aandacht. Helaas is het ook een feit, niet alleen te oud voor de arbeidsmarkt bevonden maar ook de gebruikelijke aandacht van mannen beperkt zich tot even oude kennissen van vroeger, die je nog kennen uit de tijd dat je anders dacht !