Het was een mooie dag, met zon. Na het lezen van de VT Wonen zitten nagenieten van het artikel over Manuela Kemp haar huis. Goh, er zijn er nog meer zoals Jut en Jul. Ik zou me thuis voelen in haar huis, vol met kitsch en kunst en kleur. Zij heeft altijd hetzelfde voornemen als ik. Vaak verhuisd en elke keer je voornemen om het wat leger te houden. 'In vain'. Het huis groeit altijd met je mee op de een of andere manier en na een paar jaar is het weer net zo vol als het vorige huis dat je bewoond hebt. Het zij zo, we voelen ons gewoon lekker tussen al die altaartjes, elfjes, engeltjes, spreuken, leuke kaarten en vooral veel kussens. Het zit ook gewoon in de genen, bij moeders is het nog voller en bij zus is het ongeveer zoals bij mij. Gewoon gezellig. Wij hoeven op de een of andere manier ook nooit te zeggen tegen visite 'pak het zelf maar' , dat doen ze zelf al. Misschien komt het doordat er zigeunerbloed door onze aderen stroomt. Oma Russin, Opa Hongaar en Bulgaars-Duitse voorouders en nog verder terug in de tijd komen we uit bij nomaden/zigeuners. Daar moesten we ook weer aan denken toen we vanmiddag even naar de Woonstore gingen, altijd een leuke bezigheid op de zaterdagmiddag. Het is vlakbij en ze kennen ons daar al hihi. Elke week week hebben ze nieuwe spulletjes en valt er weer wat nieuws te zien en het liefst kopen. Alle stijlen zijn er vertegenwoordigd en er is voor ieder wat wils, het is een beetje ons tweede huis. Als ik om me heen kijk hebben we daar flink geinvesteerd. Maar ik dwaal af, we liepen er dus weer heerlijk te mediteren toen we een receptenboekje zagen over Russisch koken. Daar stonden een paar dingen in die oma (die toen bij ons in huis woonde) vaak maakte. Dan kwamen we thuis uit school (moeders werkte 's middags) en roken we het al. Dan stond er zo'n emaille bakje op de zwarte kolenkachel met 'periski' erin. Heerlijke deegbroodjes met kool en gehaktprut erin. Wat een nostalgie........
Geen opmerkingen:
Een reactie posten