We waren het erover eens, vriendin en ik, de overgang is echt het begin van een andere fase in je leven. Je hebt geen zin meer om te stappen, je wilt lekker op je eigen bank een goede film kijken. Je onbezorgdheid is nu wel heel erg aan het afnemen. Je voelt je niet meer aantrekkelijk of bent je er veel meer van bewust hoe je eruit ziet, vooral dat je ouder wordt, dikker, de zwaartekracht die zijn gang gaat. Spontane lachbuien veranderen vaker in spontane huilbuien bij het zien van ontroerende momenten of zieligheid in het algemeen en energie heb je ook niet meer zoveel als voorheen. Gedachten over vroeger komen vaker in je hoofd op en het flirten is tegenwoordig meer af dan toe. We waren het er ook over eens dat de stemmingswisselingen wel het vervelendst waren. Je zonder reden een deel van de dag (soms wel dagen achtereen) droevig voelen waardoor je heel erg je best moet doen om die gedachten (dat gevoel) een andere kant op te duwen en omdat het alles te maken heeft met hormonen (waar je weinig invloed op hebt) heb ik gemerkt dat (in mijn geval) het enige dat helpt is het uiten en vooral jezelf uitlachen, zelfspot is een goede medicijn voor je brein...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten