Wat een verhaal

Soms is het interessant om naar Man Bijt Hond te kijken. Deze keer hebben ze het regelmatig over de Watersnoodramp uit 1953, 60 jaar geleden. Ze laten mensen die het hebben meegemaakt vertellen. Er was 1 man die op dat moment niet thuis was. Hij had de vorige avond afscheid genomen na verlof van zijn familie, pa, ma en 9! broertjes en zusjes en ging terug naar zijn kazerne, hij zat in dienst. 's Nachts kwam het water terwijl hij in Den Helder zat. Hij hoorde pas 3 dagen later wat er gebeurd was en mocht pas 2 maanden later uit de kazerne weg. Die nacht was zijn huis weggevaagd en alles wat erin aanwezig was, pa, ma en alle broertjes en zusjes. Hij was als enige over. Een officier had hem bij zich geroepen en gezegd dat zijn familie verdronken was en dat was het. Slachtofferhulp? Daar had toen nog nooit iemand van gehoord. Wat moet dat erg zijn geweest voor een jongen van 18, 19 jaar. Hij heeft 60 jaar lang er nauwelijks over gesproken en schijnbaar wel gefunctioneerd. Hij is getrouwd en kreeg 2 kinderen. Maar toen hij er nu over sprak met zoveel emotie, 60 jaar later. Zo zie je maar weer.... Het kan altijd erger.....