In slaap val - geluiden

Natuurlijk is het te koop in Amerika. In een serie die ik keek, had een man problemen om in slaap te vallen en had een electrisch apparaat (Sound Machine) gekregen met diverse 'in slaap val' geluiden. Hij deed het met krekels en vogels uit het regenwoud. Zoals ik al eerder heb gemeld, heb ik nooit problemen om in slaap te vallen, ik kan heel erg goed fantaseren (visualiseren) dus ik verzin de prachtigste (mannen) verhalen. Maar..... het lijkt me toch ook wel heel fijn om het nog realistischer te maken en mijn brein nog meer te foppen, dat als ik een heerlijke strandwandeling aan het maken ben (natuurlijk niet in mijn 1tje) ik ook daadwerkelijk de zee hoor, de branding en af en toe een meeuw. Of, als ik na de reddingsactie van een man als Hercules, heerlijk in zijn armen lig te luisteren naar alle bosgeluiden met in de verte een waterval.... goh, dan wordt het nog beter dan in het eggie naast een snurkende kerel te liggen....

De omavierkantjes....

Eindelijk, jippie, het is zover. 3 jaar geleden, op een mooie zomerdag, kwam Jut thuis van een middagje weg en Jul zat gezellig in het zonnetje te haken, een klein vierkantje. Goh, dat is leuk, Jut is meteen mee gaan doen en voordat we het wisten hadden we een hele mand vol van deze leuke omavierkantjes (in het Engels klinkt het leuker, Granny Squares). We hebben het een hele tijd leuk gevonden om elke keer weer zo'n vierkantje te produceren, tot het op een gegeven moment genoeg was, en wat stonden ze leuk in de rieten mand, die grote stapel gekleurde lapjes. Natuurlijk was het de bedoeling om ze ooit aan elkaar te haken tot een sprei, kussensloop of iets anders. Die bedoeling bleef een bedoeling tot een paar weken geleden. Jul was begonnen wat vierkantjes aan elkaar te maken en oh wat zag dat er goed uit. Dus..... Jut ging ook aan de slag en ik moet zeggen, ik ben trots op mezelf. Het bleek dat ik zelfs zo vlijtig was geweest dat ik genoeg vierkantjes had voor 2 gehaakte doeken. Kijk maar....... MADE BY ME!!!!

Paint Picknick 2013

Zaterdag in zon en wolkjes 10.00 uur verzamelen bij het Pannekoekhuis in het Schollebos. Bepakt en bezakt op weg naar de schilderplek. Met zijn zestigen waren we en wat was het weer gezellig. De ezels werden neergezet na het vinden van het lekkerste plekje, de verf gehaald en na de opening door de Burgemeester van Capelle gingen ze aan de slag..... 60 schilers in de dop. Wat is het weer leuk om te zien hoe al die mensen genieten van het samen in de buitenlucht ieder op zijn eigen manier een prachtige creatie te maken. De hele dag werden we begeleid door live muziek en ik hoorde iemand zeggen: het lijkt de EO jongerendag wel. Nou, als die dagen ook zo'n sfeer hebben ga ik daar ook eens naartoe. Na een heerlijke lunch weer aan de slag voor het tweede gedeelte en het ging weer zo snel voorbij. Time really flies when you're having fun. Gelukkig hebben we de foto's nog............

Een psychiater aan het woord...

Ik las een stuk waarin deze psychiater ons probeert te waarschuwen voor de huidige maatschappij. Alles gaat steeds sneller en er vallen steeds meer mensen af die het niet meer bij kunnen benen en die dus bij hem terechtkomen waarna ze pillen krijgen omdat ze zich dan toch weer wat beter voelen. Er heersen twee kwaden, het obsessief streven naar geluk (vaak d.m.v. materiele zaken) en de snelheid van tegenwoordig. En het gaat niet alleen om de oudere mensen die de huidige snelheid niet bijhouden maar ook jongere mensen. Hij haalt aan dat datgene wat mist iets is wat het leven zin geeft (oeps doet me denken aan de psychologiecursussen) en heeft hij daar geen gelijk in? In de tijd dat er meer gelovigen waren hielp het geloof en de kerk mensen om te gaan met tegenslagen, teleurstellingen en verlies. Dat is er nauwelijks meer. Dus als men tegenwoordig met deze zaken kampt gaat men naar de psychiater en die schrijft wel een pil voor. Er wordt een generatie volwassen die last gaat hebben van al die scheidingen, die hechtingsproblemen krijgen. Natuurlijk was dat er al, maar het zijn er nu wel veel. Ik sla die snelle maatschappij al een tijdje met argusogen gade omdat ik de maatschappij in de relax stand heb meegemaakt, leven was toen echt een stuk............ relaxter..

Jack

Nee, niet de naam van een nieuwe lover, maar de naam van de buurkat. Een echte bully. Hij is niet echt vals maar houdt wel van pesten, lekker in de bosjes wachten tot een van de buurkatten nietsvermoedend voorbij komt lopen en dan ineens tevoorschijn springen. Natuurlijk vindt niemand van onze jongens hem leuk en als hij in de buurt is is het een gejank en geblaas van jewelste. Meestal blijft het daarbij maar ik heb mijn Prins Prut van Pruttelstein (die echt nooit wat doet) en Jack een keer uit elkaar moeten trekken wat me een paar flinke halen op mijn arm heeft opgeleverd, maar het gevecht wel beeindigd heeft. Jack heeft de gewoonte, zijn baas heeft helaas geen kattenluik, om overdag bij mij naar binnen te schieten en boven op zolder een middagje te gaan rusten. Ook dat gaat meestal goed, totdat hij weer naar buiten wil want dan staan mijn 3 jongens eensgezind voor hem om hem eens flink de waarheid te 'miauwen'. Aangezien Jack dus geen eigen ingang heeft is ie vaak de hort op. Hij kan nou eenmaal niet naar binnen als hij dat wil en tja, hij is natuurlijk wel een poes, oftewel de Koning van het huis, dus laat hij zijn Onderdanen zich regelmatig zorgen maken....

Dagje op stap heel dicht in de buurt

Veel mensen gaan naar het buitenland op vakantie maar eigenlijk kennen we ons eigen land niet eens. Er zijn zoveel plekken waar je nog niet geweest bent. Neem mij nou, ik ging een dagje mee met KC en Jul. KC gaat namelijk figureren (hartstikke leuk) in een film en moest weten waar hij moest zijn. Het was in Rotterdam en besloten werd om een ommetje te maken. Zo kwamen we terecht in Charlois, zeer bekend bij KC maar niet bij mij. Je moet weten dat ik in Capelle woon (naast Rotterdam) en in Rotterdam Centrum werk en dat is zo'n beetje alles dat ik ken van Rotterdam. Charlois wel van gehoord, maar nooit geweest. En dat was een verrassing, een heel gezellige wijk met veel groen, een leuke sfeer. We hebben er een wandelingetje gemaakt en een heerlijke capuccino gedronken. Het voelde als vakantie. Zo zie je maar, zelfs naast de deur ben je op vakantie......

Levensvergadering

Tja, we kunnen er niet  buiten, zo eenmaal per 2 maanden komen we bij elkaar. We zijn met zijn vieren en Jut en Jul zijn er twee van. Iedere vergadering vindt steeds plaats bij 1 van de 4 waarbij een maaltijd op tafel wordt gezet door de gastvrouw en over een weer over het leven wordt gesproken. En dat is leuk, het leven bespreken met andere dan de gebruikelijke mensen. Natuurlijk vieren we eens per jaar onze Pakjesavond rond de kersttijd maar ook als we bij elkaar komen voor de vergadering hebben we altijd een leuk klein kadootje voor elkaar. We shoppen vaak in dezelfde winkels maar nog nooit eerder was het voorgekomen dat we dezelfde kadootjes kochten...... tot deze keer. Ik had dezelfde aardewerk vlinder gekocht als R., gelukkig hadden we wel andere kleuren uitgezocht. Niet erg dus, van zulke vlinders kun je er rustig meer dan 1 ophangen....

Het Trouwboekje

Het Trouwboekje..... Jaja, zo heet het, gekregen van Jul voor mijn verjaardag. Wij zijn van de leuke boekjes, vooral als het met psychologie te maken heeft. En dat heeft het. Hoe leer je jezelf kennen, nou daar hebben ze wat op gevonden. Een boekje met vragen over jezelf waarvan het natuurlijk de bedoeling is om ze allemaal eerlijk te beantwoorden. Voorbeeld: Ik verwen mezelf door....... of Schrijf een liefdesbrief aan jezelf.... Is het niet leuk??? Ik ga er een keer goed voor zitten om nog meer over mezelf te weten te komen. En wat er nou het fijnst aan is is dat er een ingevuld trouwboekje in de buurt ligt, voor als die prins good enough komt. Zodra hij na een fijn bezoekje weer richting huis gaat, lees ik mijn trouwboekje even goed door, zodat ik zeker weet waarom hij me niet moet laten gaan......

Ik snap het niet.....

maar dat komt ook omdat ik alleen ben, ik heb geen gezin, niemand waar ik beloftes aan heb gedaan of waar ik rekening mee moet houden. En daarom snap ik het niet.... Bridges of Madison County, ik moest er natuurlijk weer eens naar kijken. Wat daar neergezet wordt is echt 2 mensen die zo op hetzelfde level zitten dat dat uitzonderlijk is. Hij wil zo graag dat ze met hem meegaat maar zij vindt dat ze haar man en kinderen niet zomaar in de steek kan laten en is bang dat als ze meegaat, alles met hem ook weer gewoon wordt en nooit meer bijzonder zal zijn (zit wat in, maar toch...). Hij zegt het ook: This kind of certainty comes along only once in a lifetime. EN DAT MOET JE NIET LATEN GAAN. Ik bedoel, ik kan het weten. Als dit ooit op mijn pad zou komen hou ik het met 2 handen heel erg stevig vast. Toen hij overleed heeft zijn advocaat haar een pakket gestuurd met een boek dat hij had gemaakt over de 4 dagen die ze samen gehad hadden. Voor hem is zij altijd 'the one' gebleven en hij voor haar ook. Hij heeft zijn as laten strooien bij de brug waar zij elkaar gevonden hebben. Zij deed hetzelfde, eindelijk samen. Zonde hoor.Daarom snap ik het echt niet, dat zij in staat is geweest om hem te laten gaan.

Alweer jarig.....

Voor dit jaar wens ik mezelf 

- dat ik nou eindelijk eens mijn favoriete type man ontmoet die compleet voor mij valt (en ik voor hem natuurlijk)

- dat mijn moedertje nog jaren elke zondag langs kan komen met het busje

- dat ik in mijn fijne huis kan blijven wonen, naast Jul en KC

- dat we allemaal heel erg gezond blijven

- dat ik een heleboel leuke dingen ga doen met Jul en vriendinnen

- dat we nu eindelijk die 250!!  oma vierkantjes aan elkaar gaan zetten

- eigenlijk hoeft er niet zo gek veel te veranderen nu ik een baan heb........

Clint...

Ik kijk naar Ellen, bijna elke dag, en eigenlijk alleen voor de gasten die in de rij staan om bij haar in de show te komen. Vanavond was Clint Eastwood en, tjee, ik vind het al mijn hele leven een interessante man. Van het zwijgzame soort maar wel met een klein hart (in de films dan). Met een glansrol in Bridges of Madison County als de perfecte, ideale man. Hoe oud is hij nu? Is ie al 80, zou best kunnen maar het maakt niet uit (heb het even opgezocht, hij is 83!) Deze man wordt mooi oud (die heb je ook) en heeft dan ook een veel jongere vrouw en dat kan ik me best voorstellen, hoewel ik toch denk dat het voor hem leuker is om met iemand van zijn eigen leeftijd te zijn (die dan natuurlijk ook jeugdig is en er niet uitziet als zijn oma), maar dat is slechts een idee van mij. Goh, die Bridges DVD heb ik in mijn bibliotheekje, ik denk dat ik maar weer eens ga kijken hoe Mr Right zich gedraagt en er uitziet, heb ik weer wat om te visualiseren........


Favoriete type>>>>>>>>>>>>>