Leuk om over na te denken

Natuurlijk is het weer aan de hand van een of ander boek, maar toch is het wel eens leuk om over na te denken. Denk eens na over de vraag: Waar werd je blij van als kind. Ik vond hem lastig, het is zo lang geleden, maar geef het niet te snel op, want na enige tijd worden er steeds meer dingen helder. Ik werd blij van het krijgen van dingen die ik heel graag wilde hebben (niet zo'n heel leuke gedachte want het zijn maar dingen, maar ik moet wel eerlijk zijn), of van het ergens bijhoren (dit is een lastige want ik voelde me altijd net een beetje anders dan de rest, dus hoorde er gedeeltelijk bij), het buiten spelen met zijn allen en altijd weer komt bij mij naar boven dat ik blij werd als ik bijzonder werd gevonden (nooit overgegaan hihi). Nog zo'n leuke vraag, wat zou je nu doen als je geld genoeg had en nergens bang voor was. Die kon ik voor Jul wel beantwoorden. Zij had nu in een camouflagepak met kapmes rondgebanjerd in het Amazonegebied, zich afvragend wat ze nodig had om een lekker kampvuur te gaan maken en waar ze iets te eten van kon maken. Na een beetje nadenken kwam er bij mij ook van alles naar boven, toch in een warmer land een soort van hostel/pitstop herberg-achtig iets maken, niet te druk, niet teveel mensen maar elke dag andere waardoor je iedere dag andere levensverhalen hoort, omringd door een heleboel dieren, geiten, kippen, ganzen, veel poezen, honden en een ezeltje. Middagen in de zon schilderen en avonden op mijn veranda in de schommelstoel lezen en/of praten met de gasten die allemaal even kleurrijk zouden zijn....

Geen zin

Geen zin om na te denken,  serieus te zijn, te oordelen, te analyseren. Gewoon even helemaal niks is ook wel eens lekker voor een zondag....

Een andere fase....

We waren het erover eens, vriendin en ik, de overgang is echt het begin van een andere fase in je leven. Je hebt geen zin meer om te stappen, je wilt lekker op je eigen bank een goede film kijken. Je onbezorgdheid is nu wel heel erg aan het afnemen. Je voelt je niet meer aantrekkelijk of bent je er veel meer van bewust hoe je eruit ziet, vooral dat je ouder wordt, dikker, de zwaartekracht die zijn gang gaat. Spontane lachbuien veranderen vaker in spontane huilbuien bij het zien van ontroerende momenten of zieligheid in het algemeen en energie heb je ook niet meer zoveel als voorheen. Gedachten over vroeger komen vaker in je hoofd op en het flirten is tegenwoordig meer af dan toe. We waren het er ook over eens dat de stemmingswisselingen wel het vervelendst waren. Je zonder reden een deel van de dag (soms wel dagen achtereen) droevig voelen waardoor je heel erg je best moet doen om die gedachten (dat gevoel) een andere kant op te duwen en omdat het alles te maken heeft met hormonen (waar je weinig invloed op hebt) heb ik gemerkt dat (in mijn geval) het enige dat helpt is het uiten en vooral jezelf uitlachen, zelfspot is een goede medicijn voor je brein...

Afscheid

Het was mijn laatste dag bij het huidige werk en wat een vreemd gevoel was dat. Gewoon werken maar toch met het idee dat alles wat ik deed voor het laatst was. De meiden hadden me verwend, cakejes gebakken en een lekkere lunch verzorgd. Ik kreeg een kaart door iedereen beschreven en nog een mooie bos bloemen met een aparte kaart van hun erbij. Begin van de middag ben ik de afdelingen langs gegaan om iedereen persoonlijk te groeten en bedanken want het waren inmiddels bekenden geworden en ik vond ze ook allemaal aardig. Wat ik niet verwacht had !!!! (heb ik goed gedaan want ik zou proberen niet teveel meer te verwachten) was dat veel mensen mij echte knuffels gaven (niet alleen maar die standaard 3 zoenen) en het echt jammer vonden dat ik wegging omdat ik zo joviaal en enthousiast was en een leuke collega. Omdat ik ook maar een mens ben, vind ik dat heel erg leuk en voelde ik me goed en gewaardeerd. Dat heeft me goed gedaan.....

Veilig

Waardoor voel je je veilig? Vaak is daar liefde voor nodig, iemand die je helpt, naar je luistert, maar vooral iemand die je bijstaat als je het moeilijk hebt. Jul vertelde dat ze een mooie droom had gehad en het mooie van een droom waaruit je net wakker wordt is dat hij heel echt lijkt. Ik heb ook wel eens een mooie waarin je je heel langzaam gaat realizeren dat je wakker aan het worden bent en dat wil je niet, je wilt daar blijven want het voelt zo lekker, zo echt en zo veilig. Natuurlijk wordt zo'n gevoel vaak veroorzaakt doordat je droomt over een liefde die zo heerlijk voelt, vol energieke prikkels, een droom over iemand die compleet voor je gaat, die je voor alles beschermt en je het gevoel geeft dat je heel bijzonder bent. Je voelt de kracht die daarvan uit gaat. Het is niet voor veel mensen weggelegd maar ik geloof wel dat het bestaat en is niet gebonden aan leeftijd...... dus, er is nog hoop, want ook al ben ik tevreden en heb ik het meestal naar mijn zin, stiekem zou ik dat gevoel wel willen ervaren, al was het maar voor even...

Middernacht

19 september 1993

Middernacht

Reeds dromen van morgen

Middernacht

Realiteit veilig weggeborgen

Middernacht

Weer een dag minder eenzaamheid

Middernacht

Weer 1 nacht dromen dat je met me vrijt...

Een middag high tea en filosofie

Jul had nog een kadobon voor een high tea samen met Jut, dus dat hebben we vanmiddag gedaan. Heerlijk hapjes gegeten bij potten thee en natuurlijk hadden we weer genoeg te bespreken. Jul had weer een nieuw boek gelezen en we hebben het weer gehad over keuzes en verwachtingen (kortom : het leven). Over mensen die helemaal alleen in Tibet verblijven om er daar achter te komen wie ze nou eigenlijk echt zijn. Wij denken ook allebei dat dat de enige mogelijkheid is, ver van alle storingen zoals maatschappij, werk, relaties, negativiteit, mobieltjes en computers, zonder al die invloeden van buitenaf. Zou je schrikken van je gedachten of juist heel blij worden? Het zijn altijd leuke gesprekken, bedenken wat de mogelijkheden zouden kunnen zijn waarom je de keuzes maakt die je maakt, waarom zij al 35 jaar een relatie heeft en ik alleen ben.....

Lot of geheimen van het universum..

Gisteren sprak ik iemand die vertelde over het leven van zijn ouders, heel interessant  Hij meldde dat hij altijd al het idee had dat je leven vastligt en dat het niet uitmaakt wat je doet, dat het toch allemaal gaat zoals het gaat. Het verhaal van zijn ouders heeft het idee alleen  maar bevestigd voor hem. Het is je Lot wat er gebeurt. Ik kan er niet onderuit, soms denk ik dat ook. Maar niet altijd, ik geloof ook dat het mogelijk is, dat   je die richting opgaat door je onderbewustzijn. Door alle psychologiecursussen geloof ik wel dat daar veel inzit. Daar komt natuurlijk ook het principe van 'the Secret' vandaan. En wishful thinking niet te vergeten. Dat berust allemaal op hetzelfde.Het wil niet zeggen dat je alles voor elkaar krijgt wat je wenst, maar wel dat je keuzes gaat maken (onbewust) die je die richting op kunnen laten gaan. Inmiddels heb ik wel geleerd, dat iets dat zich in je brein plant (vooral in dat stukje onderbewustzijn) een hardnekkig onkruidje kan zijn....

Een filosofisch vervolg op vorige verhaal....

En zo is er vaak voor mij besloten dat het anders moet. Daar moest ik natuurlijk aan denken toen ik het voorgaande verhaal aan het typen was. Soms is het moeilijk te ontdekken dat je keuzes maakt. Je maakt ze wel als gevolg van eerdere omstandigheden, dat wel. Maar als iemand een keus maakt om bijvoorbeeld een relatie te beeindigen en het is niet jouw keus, zal jij moeten gaan kiezen of je ook los gaat laten of vast blijft houden. Als iemand voor jou de keus maakt dat je werkcontract niet verlengd gaat worden, zal jij moeten kiezen of je je daarbij neerlegt en hup weer verder gaat of niet. Het is niet gemakkelijk maar gelukkig ben ik meestal in staat om te accepteren wat op mijn pad komt en ervoor te gaan. Dat heeft me behoed om te zwelgen in zelfmedelijden (met hulp van Jul, dat wel), te denken in 'wat als'  of in 'ja maar' of ' had ik maar' en 'was ik maar' en daardoor te trachten te leren van mijn eigen 'vergissingen'....

Waar is het gebleven..

Toen ik nog op school zat (en veel ging stappen) zag je mij nooit zonder kauwgom, de hele dag door. Mijn favoriete kauwgom was toen BenBits, zaten per stuk verpakt en je had ze in heel veel verschillende smaken, allemaal even lekker. En ineens..... verdwenen, nooit meer gezien, vervangen door 100 andere merken en smaken maar geeneen zo lekker als BenBits. Hoe vaak gebeurt dat niet, mij in ieder geval heel veel. Eindelijk, na lang zoeken had ik een hele fijne foundation gevonden. Half jaartje van genoten en ineens.... verdwenen. De fijne eyeliner van de Hema, jammer joh, na een paar jaar besluit zo'n marketing afdeling dat de eyeliner vernieuwd moet worden. De verandering was geen verbetering. Haarlak, een supergoede haarlak gevonden na het uitproberen van tig soorten en hij rook nog lekker ook. Ook dat duurde niet lang. En zo kan ik een eindeloze lijst maken. Allemaal produkten die me heel goed bevielen, maar er werd voor mij besloten dat het anders moest...

Mannetje voor de belasting

Die heb ik, een mannetje voor de jaarlijkse Belastingaangifte. Hij heet Marco en doet goed werk. Voor niet al teveel geld vult hij mijn Belastingaangifte in en vorig jaar was ik heel erg blij met hem, ik hoop dit jaar ook. Het eerste dat ik dacht toen hij zei dat het er weer tijd voor was, was ..... tjee alweer een jaar voorbij. De tijd vliegt. Ik zie hem natuurlijk maar 2x per jaar, 1x om de papieren op te halen en 1x om zijn geld in ontvangst te nemen en het ingevulde formulier in te leveren. Dat deed me ook weer denken aan ons gesprek van vorig jaar deze maand, ik zat in een behoorlijk deprimerende periode, geen werk, nog maar 1 maand recht op WW en een duur huis. Het zicht op werk was minimaal, ik kreeg afwijzing na afwijzing en ik moest me gaan aanmelden voor Bijstand. Nu terugkijkend ben ik een stuk blijer, afgelopen oktober vond ik een baan, best een leuke maar met te weinig salaris en beetje ver weg en nu heb ik een nieuwe baan, met meer salaris en om de hoek. Zo zie je maar he, niets blijft hetzelfde.....

Moderne Tijden

Ik las nog iets wat ik wel interessant vond. Het is ook al merkbaar, we gaan weer een beetje de dingen van vroeger waarderen. Het motto: Je moet doen wat je leuk vindt weegt ineens veel zwaarder dan geld, 4x op vakantie, mooie auto (liefst 3), carriere maken (zowel man als vrouw). Vrouwen gaan weer meer creatief zijn, breien, haken en verrassend (en nog steeds mijn principe) blijven thuis om kinderen op te voeden. Ze vinden het ineens niet zo erg meer dat er minder geld is en minder luxe, ze hebben toch alles al wat het leven makkelijk maakt. Jut en Jul doen dit al jaren, zijn al jaren creatief en hebben nooit iets begrepen van al die ambities om geld te verdienen, hebben het altijd al belangrijker gevonden om te creeren en leuke dingen te doen. Ik weet het nu zeker..... Jut en Jul zijn gewoon trendsetters voor de nieuwe moderne tijden......

Vies Dansen....

Dat was weer genieten, hij was weer op tv, Dirty Dancing, een van mijn meest favoriete films aller tijden. Natuurlijk heb ik hem op DVD en kijk ik hem af en toe nog een keer, maar nu was hij op tv en heb ik hem voor de 35ste keer (op zijn minst) gekeken. Natuurlijk, denker die ik ben, vraag ik me af waarom juist deze film me zo aanspreekt. Ik vind Patrick Swayze niet eens echt onweerstaanbaar maar het type dat hij speelt wel. Ik kan me zo voorstellen hoe aantrekkelijk hij voor haar is in deze film. Zij is 16 en hij is ouder, stoer maar toch ook wel lief en kan zo goed dansen en eigenlijk is hij te ver van haar  bed, maar niet in de film. In de film vindt hij haar ook leuk en dan, wat ik al vaker heb geschreven maar niet vaak genoeg kan benadrukken (hihi) de meest erotische scene, als ze op zijn kamer komt en ze samen 'vies dansen' en de rest, geweldig. Het is natuurlijk mijn fantasie (verwachting) over hoe mooi een liefde kan zijn/ontstaan en het brengt me altijd terug naar toen ik 16 was en nog dacht dat alle liefdes zo mooi en echt waren.....

Mensen worden gelukkiger...

Ja, het stond vandaag in de Metro (of de Spits, een van de twee), elke generatie mensen wordt een stukje gelukkiger. Gek he? Ze zeiden specifiek dat het onderzoek waaruit dat bleek gedaan was onder mensen die in de jaren 40, 50, 60, 70 en 80 geboren waren en het bleek dat de 80-jaren generatie gelukkiger zou zijn dan die van de jaren ervoor. Het bleek ook dat mensen die de oorlog hadden meegemaakt en het daarna jaren heel goed hebben gehad toch ongelukkiger bleven, zou inhouden dat de oorlog veel impact heeft op geluksgevoel. Tja, dat is niet zo gek natuurlijk, dan zie je wel van heel dichtbij wat mensen elkaar aan kunnen doen. En door een crisis word je ook niet echt gelukkiger natuurlijk. Ik ben blij dat mensen steeds gelukkiger worden door wat voor reden ook maar vertrouw onderzoeken nooit zo. Het is wel fijn dat veel mensen het lezen, want door het te lezen bevestig je die gevoelens ook weer en het is een positief bericht (en dat in een krant), niets op tegen. Helaas kom ik uit de 60ties dus beetje een middenmoot maar ik ben meestal wel tevreden hoor.....

Feestjes van vroeger

Ik weet het nog. Dan kwam ik uit school en (wij woonden 4 hoog zonder lift in een portiek) dan stonden de gehuurde stoelen en dozen met glazen al voor de deur, want dat deed iedereen die een feestje gaf. Je huurde stoelen en glazen en die werden gebracht en de week erna weer opgehaald. Binnen waren alle meubels aan de kant geschoven en op de tafels stonden glazen met allerlei merken sigaretten erin. Ik mocht altijd voor het slapen gaan nog even iedereen gedag zeggen en dan kwam ik binnen in een kamer die blauw stond van de rook (iedereen rookte toen nog). Af en toe (ik kon toch niet slapen vanwege de herrie) ging ik door een kier van de deur gluren wat er gaande was en zag ik een hoop lol en iedereen danste (voornamelijk foxtrot natuurlijk) met iedereen en was behoorlijk aangeschoten. De pickup stond de hele avond te draaien met een stapel singles op zo'n automatische staander waar de plaatjes als ze aan de beurt waren naar beneden vielen en automatisch werden afgespeeld. Iedereen nam ook singles en lp's mee als ze naar een feestje gingen. Wat ik me voornamelijk herinner is dat het een gezellige boel was met veel mensen in een te kleine kamer...

Somebody that I used to know...

is een liedje en elke keer als ik die tekst hoor moet ik toch denken aan 'Somebodies that I used to know, vooral mannen in dit geval. Mannen die op een bepaald moment in mijn leven heel belangrijk zijn geweest en dus nu gereduceerd zijn tot 'somebodies that I used to know'. In de periode dat ze belangrijk voor me waren draaiden veel gedachten om hen, ik ben het type dat dan ook in 'we' gaat denken en niet meer in 'ik' (volgens mij is dat nu wel over hoor hihi).En dan ineens is dat over en moet je weer in 'ik' gaan denken, het is me meer dan eens gebeurd. Het kostte best wat tijd om die verwachtingen weer bij te stellen en los te laten en dan na een tijdje besef je dat je er steeds minder aan denkt en zijn het 'somebodies that I used to kinow'.

Gedachten

Grappig, vandaag was ik op mezelf aangewezen, Jul was met zwager op stap, en vanaf dat ik opstond tot nu alleen thuis. Heb me bezig gehouden met het fatsoeneren van het huis (me niet te druk gemaakt) en boodschappen doen. Ineens was ik me bewust van mijn gedachten en wat er allemaal niet door mijn hoofd was gegaan vandaag. Zomaar een dag en je gedachten besluiten hun eigen gang te gaan, van verleden naar heden naar toekomst. Die van het verleden waren het leukst, die van het heden het gewoonst, wat ga ik eten en wat heb ik ervoor nodig, zal ik nog even een rondje lopen, zal ik een leuk frutseltje voor Jul meenemen. Die van de toekomst betreffen natuurlijk weer verwachtingen en aangezien ik me had voornomen zo min mogelijk verwachtingen te hebben, heb ik die snel weer vervangen door het verleden. Door wat liedjes op de radio (10 Gold) ben ik daarin blijven hangen voor nu. Die Goeie Ouwe Tijd toen ik nog niet zoveel nadacht.....

Thank God It's Friday

Ok, nog niet helemaal, maar tjee wat ben ik eraan toe deze week, aan dat weekend....Ik denk dat het ook komt omdat ik over 2 weken even vrij heb voordat ik met mijn nieuwe werk ga starten. Dus zit het ook tussen mijn oren zoals gebruikelijk... De motivatie om heen en weer te rijden naar Rijswijk ontbreekt nu helemaal wetend dat ik daar wegga, dus TGIF morgen. Heerlijk uit het werk komen en genieten van het feit dat ik 2 dagen niet heen en weer hoef te rijden en lekker uit kan slapen. Natuurlijk ben ik weer heel wat van plan om in het weekend te gaan doen en natuurlijk komt daar weer niets van terecht, maar..... nog 2 weken en dan heb ik even tijd om wel te doen wat ik steeds van plan ben, muziek maken, schilderen en een dik boek lezen...... wachtend op de Lente......Alles komt goed.....

Het leven

Vandaag een gedicht van mij, 17 jaar

27 februari 1978

Verliefdheid is iets dat je niet kunt omschrijven
Je kunt het zijn, worden en ook blijven
Maar, pas op wanneer de ketting wordt verbroken
Dan komt de haat die je bloed kan doen koken
Denk voorlopig maar niet aan die dingen
Want of hij van je houdt of niet, je kunt hem niet dwingen
Je kunt het Lot toch niet ontlopen
Dus blijf voorlopig nog maar hopen
Hopen op de dingen die je te wachten staan
Want goede of slechte, het leven zal verdergaan

Sterk?

Wanneer ben je eigenlijk sterk? Als je vrouw bent en kinderen krijgt, als je ziek bent en herstelt, als je liefde na liefde beleeft en verliest en er toch weer voor gaat, als je jong als je bent vecht voor je land met het risico om het niet te overleven, als je een ramp overleeft, als je nergens bang voor bent, als je niemand je van je pad laat afbrengen, als je je niet laat kwetsen, als je doet wat je doet zonder dat je bevestiging van anderen nodig hebt, als je, ondanks vervelende dingen, altijd in staat bent om de positieve kant te ontdekken, als je aardig blijft ook al behandelen mensen je slecht, als je altijd het goede in mensen ziet, als je eigenwijs bent, als je je door niets en niemand van je eigen overtuiging af laat brengen, als je verkeerde keuzes maakt en gewoon weer opnieuw begint. Het maakt niet uit, volgens mij ben je sterk als je altijd blijft lachen om jezelf wat je ook (fout) doet....

Valentijnsdag...

Ik heb het al eerder gezegd, ik ben een romantica, maar wel een reele...Ik weet best dat het niet bestaat maar erover fantaseren is zo leuk. Dus... ben ik ook een 'push over' wat betreft Valentijnsdag. Aan de ene kant weet ik heus wel dat het onzin is en een commercieel verzinsel, maar aan de andere kant is het zooo leuk dat er iemand aan je denkt. Ik geloof niet dat ik ooit spontaan iets voor Valentijn gekregen heb, geen kaart, geen bloemen (oh nee moet niet liegen, ik krijg elk jaar een mooi bosje bloemen van mijn zwager, heel lief). Ik heb door de jaren heen vaak een kaart gestuurd naar deze of gene, gewoon om te laten weten dat ik aan ze denk en natuurlijk doe je die dingen omdat je eigenlijk diep in je hart wilt dat het jou gebeurt. Maar, met zoveel verwachtingen in het leven, wordt ook deze niet bewaarheid. Hey, mijn leven is nog lang niet voorbij dus ik ga nu gewoon niet zoveel verwachten, dan is alles een verrassing.......

Crazy..

Meestal kijk ik gewoon films als films maar soms komt er een bericht door over de realiteit waardoor ik met een andere blik naar die films kijk. Voorbeeld. Vandaag hoor ik een bericht op de radio over een gijzeling van een jongetje in Amerika door een Vietnamveteraan. Of het er iets mee te maken heeft dat hij een Vietnamveteraan is weet ik niet maar mijn gedachten gingen terug naar een stukje film dat ik heb gekeken eerder deze week over de 2e wereldoorlog en Japan. Als je je probeert echt voor te stellen hoe het moet zijn geweest voor jongens van 18, 19 jaar (soms nog jonger) om in zo'n situatie te overleven, terwijl om je heen alles wordt kapotgeschoten inclusief anderen uit jouw eenheid die inmiddels goede kennissen of vrienden zijn geworden maar nu gillend zonder armen of zonder onderlijf liggen dood te gaan en je moet mensen doodmaken die je niet kent gewoon omdat iemand zegt dat je dat moet doen, brrrrrrrrr. Goed, daar hebben ze dan een half jaar of zo tussen gezeten (sommigen natuurlijk nog langer), terwijl ze opgegroeid zijn in een vredig leventje op de farm (of vergelijkbaar) en daarna zouden ze dus een leven moeten leven zoals jij en ik, gewoon, in vrede, je druk makend over een nieuwe auto, een huis, werk, wel of geen kids enz... Als je herinneringen/ervaringen je dus maken wie je bent, wil ik hen niet zijn hoor, crazy world.

Miss Goodie Two Shoes

Ik zat naar een interview met Robbie te kijken en weer verwoordde hij precies hoe ik hem zie, hij zei dat veel mensen (van zijn fans dan) hem zien als broer, oom of boy nextdoor of vriend, en dat is precies het gevoel dat ik krijg als ik hem hoor praten of hem zie optreden. Het lijkt een stukje herkenning, een spiegel...Meteen dacht ik erachteraan..., maar ik heb me nooit zo gedragen als hij, zo wild.. Natuurlijk heb ik mijn stoute momenten gehad (vaak vriendjes afgepikt, gewoon omdat het kon, maar delen deed ik ook). Ik heb risico's genomen, maar mijn gevoel liet me nooit in de steek, ik heb (haast) nooit gevochten, nooit iemand doodgewenst, nooit mijn verstand verloren, (bijna) nooit drugs gebruikt, nooit iemand iets aangedaan, nooit iemand (bewust) pijn gedaan, niemand lastig gevallen, niemand gestalkt, ben bijna altijd aardig (zelfs voor en tegen mezelf), ga nooit door het lint en lach eigenlijk alleen mezelf uit..... Miss Goodie Two Shoes

Je bent wie je bent..

Uit het boek 'ben je nu gelukkig?' van Barbara Berger. Zoals ik al zei, ik heb leuke, inspirerende boeken en af en toe lees ik er iets uit dat me op dat moment aanspreekt. Zoals dit:

Je bent wie je bent
Jij bent jij, en jij bent zoals je bent, om welke redenen dan ook. Je hoeft je niet tegenover anderen te verdedigen. Zo simpel is het. Je hebt het recht om jezelf te zijn, wat dat ook betekent, maar daar moet je wel de consequenties van accepteren. Daarmee bedoel ik dat er geen goede of foute manier is om jezelf te zijn, maar in de wereld waarin we leven bestaat de wet van oorzaak en gevolg, en die werkt altijd. Het betekent dat, wie je ook bent, elke actie consequenties heeft. Je hebt altijd het recht om te denken en te doen wat jij gelooft dat het beste voor je is, als je de consequenties maar aanvaardt. Altijd. Omdat niemand aan de wet van oorzaak en gevolg kan ontkomen. Zo is het nu eenmaal. Dat betekent dat je vroeg of laat altijd de consequenties van je keuzes zult zien, voelen, proeven, aanraken. Daar moet je mee leven. Altijd. En dit is precies zoals het moet zijn, want hoe kun je anders leren? Hoe kun je ontdekken wie je echt bent, behalve door de gevolgen van je keuzes onder ogen te zien?

Iets om over na te denken................